آقا سیدعلی رهبر است ...

ما رفتیم محضر – آیت‌الله‌العظمی – آقای بهاءالدینی(ره). صحبت می‌شد که قائم مقام کیست؟ هی می‌گفتیم خب همین آقا [منتظری] هست دیگر. آقا می‌فرمود: «نه.» گفتیم: آقا! ایشان [منتظری] را خبرگان اختیار کرده. فرمود: «نه، نه. نمی‌شود.» گفتیم: آقا پس چه کسی؟ فرمود: «آقا سیدعلی.» این را کِی به ما گفت؟ سال 61. تا سال 67 هر وقت خدمت‌شان می‌رسیدیم، همین صحبت می‌شد. وقتی که آقا انتخاب شد، رفتیم خدمت‌شان؛ فرمود: «من از همان اول، رهبری را در ایشان دیدم. مکاشفه شد برایم.» آقای بهاءالدینی که علّامه حسن‌زاده درباره‌اش می‌گوید: «من را خواست، گفت: حسن، یک ماه دیگر از دنیا می‌روم. در تشییع جنازه‌ی من بیا. برای خاطر اینکه امیرالمؤمنین(ع) می‌خواهد برای تشییع جنازه‌ی من نماینده بفرستد.»

راوی : حجت‌الاسلام و المسلمین احدی – استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم

تازه داماد ...

آقازاده‌ی بزرگ آقا – آقا مصطفی – همان سال اول ازدواج‌شان که طلبه‌ی قم بودند، خانه‌ای اجاره کرده بودند. ما را یک روز برای ناهار دعوت کردند. رفتیم منزل ایشان. یک سال از ازدواج‌شان نگذشته بود، ماه‌های اول ازدواج ایشان بود. ما هم یک گلدان معمولی خریدیم و رفتیم که دست خالی نرویم. من واقعاً تعجب کردم که آیا این خانه، خانه‌ی یک تازه‌داماد است؟! حالا نه خانه‌ی فرزند رهبر انقلاب و مقام اول کشور، حتی خانه‌ی یک تازه‌داماد هم نیست. یعنی یک خانه‌ی تازه‌داماد، بالاخره یک زرق و برقی دارد؛ تا مدت‌ها این زرق و برق خانه‌ی تازه‌داماد و خانه‌ی تازه‌عروس، هست. بسیار زندگی معمولی؛ دو تا فرش ماشینی، آن هم نه سه در چهار، چون من دقت داشتم به این چیزها. دور و بر خودم را نگاه می‌کردم. حواسم بود و تا آنجا که می‌توانستم، رصد می‌کردم اوضاع و احوال خانه را. دو تا فرش شش متری انداخته بودند، دور خانه هم موکت بود و دو-سه تا پشتی ابری معمولی، نه مبلمانی، نه زرق و برقی! زندگی ساده و خوبی در آقازاده‌های ایشان سراغ داریم.

راوی : حجت‌الاسلام و المسلمین مروی

اُملت ساده ...

یک روز که در منزل مقام معظم رهبری در خدمت ایشان بودم، بحث‌مان به طول انجامید و نزدیک مغرب شد. پس از نماز، معظمٌ‌له رو به من کردند و فرمودند: «آقا رحیم! شام را مهمان ما باشید.» بنده در عین حال که این را توفیقی می‌دانستم، خدمت‌شان عرض کردم: اسباب زحمت می‌شود. مقام معظم رهبری فرمودند: «نه! بمانید. هر چه هست با هم می‌خوریم.» وقتی که سفره را پهن کردند و شام را آوردند، دیدم غذای ایشان و خانواده‌شان، چیزی جز اُملت ساده نیست. من نیز بر آن سفره میهمان بودم و مقداری از همان غذای ساده را خوردم.

راوی : سردار سرلشگر رحیم صفوی – فرمانده‌ی سابق کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

والدین رئیس جمهور

در زمان ریاست جمهوری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ایشان ماجرایی را برای من تعریف کردند که بسیار شنیدنی و جالب است. معظمٌ‌له فرمودند: «روزی در دفتر کارم نشسته بودم که تلفن زنگ زد. مادرم در پشت خط بود. وقتی گوشی را برداشتم، با صدای خنده‌ی والده روبرو شدم. علّت را پرسیدم، ایشان گفت: چند روزی است که در خانه هیچ نداریم و ابوی هم پولی ندارد. نمی‌دانستم که به شما بگویم یا نه؟ بالاخره زنگ زدم و ماجرا را بیان کردم.»
این داستان برای من بسیار مهم بود. پدر و مادر رئیس جمهور کشور، در خانه پول و خوراکی ندارد. ماجرای مذکور نشان از ساده‌زیستی در خانه‌ی آقا دارد. ایشان در خانه بسیار ساده زندگی می‌کنند و هیچ فردی تا به حال نتوانسته از موقعیت معظمٌ‌له سوء استفاده کند. چه افتخاری برای این ملّت مهم‌تر از اینکه چنین شخصیت ارزشمندی رهبری آنان را بر عهده دارد؟

راوی : حجت‌الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری

غذای ساده در تبعید

زمانی که مقام معظم رهبری در ایرانشهر تبعید بودند، در ساختمانی که یک اتاق و آشپزخانه داشت، زندگی می‌کردند. همین مکان کوچک هر روز پذیرای تعداد زیادی از مهمانانی بود که از دور و نزدیک به آنجا می‌آمدند. من هم توفیق داشتم که در آن روزها به دیدن ایشان بروم. چون به ایرانشهر رفتم و آقا را زیارت کردم، دیدم که تک و تنهایند و کسی کمک‌کار ایشان نیست. تصمیم گرفتم چند روز در آنجا بمانم و به معظمٌ‌له کمک کنم. در تمام روزهایی که من در محضر آقا بودم، غذای ایشان و مهمان‌ها سیب‌زمینی، نیمرو و تخم‌مرغ آب‌پز بود.

راوی : حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی‌اصغر باقی‌زاده